2012
20
kwi
Dzień 6.
Hiszpania, Cercedilla
Przejechano 757 km
Dziś dzień zamkowy w cudnie brzmiącym regionie Kastylia i Leon ;-)
Zaczęliśmy od Burgos z piękną bramą, skrywającą wejście na plac katedralny. Brama, a właściwie Łuk Triumfalny - Arco de Santa Maria, to jedna z 12 strzegących wejście do miasta średniowiecznych bram miejskich i zdecydowanie najbardziej atrakcyjna z nich. Na cześć cesarza Karola V została rozbudowana i ozdobiona figurami najbardziej wybitnych osobistości. Samo miasto, założone w 884 roku, odegrało znaczącą rolę polityczną i militarną w dziejach Hiszpanii, zarówno tych dawnych (było główną siedzibą kastylijskich suwerenów i królów Kastylii i Leonu), jak i bardziej współczesnych (podczas wojny domowej generał Franco założył w nim główną kwaterę). Sercem miasta jest katedra, trzecia co do wielkości (po Sewilli i Toledo) gotycka świątynia na planie krzyża w Hiszpanii. Jej budowa została rozpoczęta w 1221 roku, ale katedra świetność swą uzyskała dopiero 300 lat później, kiedy po trwających ponad 100 lat pracach architektonicznych, prowadzonych przez architektów z Nadrenii, Flandii i Burgunii, zyskała elementy gotyku płomienistego, stylu mudejar (charakteryzującego się bogactwem dekoracji ornamentalnych i stworzonego przez muzułmanów - mudejarów - pozostałych na ziemiach podbitych przez chrześcijan) i plateresco (wczesnorenesansowa architektura powstała w Hiszpanii, o charakterystycznych delikatnych cyzelowanych detalach ). W tym czasie powstały iglice, bogate kaplice oraz wewnętrzne i zewnętrzne schody, potrzebne ze względu na usytułowanie katedry na wzgórzu. Na szczególną uwagę zasługują wspaniałe renesansowe Złote Schody - Escalera Dorada, Zakrystia, portal Puerta del Sarmental przedstawiający Chrystusa w towarzystwie apostołów i Skrzyżowanie Naw, pod którego ażurową kopułą złożono prochy Cyda - narodowego bohatera Hiszpanii, który m.in. brał udział w rekonkwiście Toledo i zdobył Walencję dla chrześcijan.
Oszołomieni pięknem katedry ruszyliśmy dalej, do Penafiel - porównywanego do okrętu ze względu na sylwetkę, zamku. Zbudowano go ok. 1446 roku, jest długi i wąski ( 201 na 23 m) i stanowi świetny punkt widokowy na okolicę. Dziś znaczna jego część została przebudowana na dom wina, zatem zwiedzanie można połączyć z degustacją tychże, my z uwagi na samochód poprzestaliśmy na zwiedzaniu ;-)
Kolejny zamek na liście to gotycko-mudejarowy Castillo La Mota z X wieku. Pierwotnie był arabską twierdzą, przebudowany po 1440 roku przeszedł w ręce Królów Katolickich - często gościła tu Izabela I i jej córka, Joanna Szalona. W latach 1506-1508 zamek stał się więzieniem dla Cezara Borgii. Uwagę przyciąga, górująca nad resztą konstrukcji, kwadratowa, mierząca 38 m wysokości Torre del Homenaje. Cały zamek powstał na planie trapezu, składa się z pięciu pięter, a zbudowany został z charakterystycznej dla regionu czerwonej cegły. Jest uważany za jeden z najpiękniejszych zamków środkowej Hiszpanii, a jako, że jest ich w Hiszpanii ponad 2000, to jest to nie lada osiągnięcie.
Z Medina del Campo pojechaliśmy w stronę zamku Coca, który, podobnie jak jego poprzednik, również stał się siedzibą potężnego rodu Fonseca. Został wzniesiony w XV wieku, w stylu gotycki mudejar, z wyraźnie widocznymi arabskimi wpływami i z tego też powodu stał się budową unikatową na skalę europejską. Coca jest zamkiem obronnym, otoczonym fosą i trzema pierścieniami murów, z masywnym donżonem, licznymi wieżami i bartyzanami (nabudowanymi na koronę muru obronnego wieżyczkami, które pełniły funkcje strażnicze bądź strzeleckie). Dziś w jego murach siedzibę mają szkoła leśnicza oraz ekspozycja drewnianych rzeźb romańskich.
Castillo de Coca zakończyliśmy część zamkową naszego dnia i pojechaliśmy w stronę zabytku, o zobaczeniu którego marzyłam od paru lat, gdy tylko zobaczyłam jego zdjęcie w Google Earth. Mowa o akwedukcie w Segowii, który jest najlepiej zachowaną pozostałością kultury rzymskiej w Hiszpanii. Został wybudowany najprawdopodobniej w I wieku w starożytnej Segorbigi, a czynny był aż do XIX wieku. Akwedukt transportował wodę do miasta z oddalonego o 17 kilometrów źródła rzeki Frio. Woda wpierw zbierała się w dużym zbiorniku, następnie kamiennymi kanałami transportowano ją do miejsca, w którym była oczyszczana z piasku i dopiero potem kanałem o nachyleniu 1% dostarczano do miasta. Dwukondygnacyjny akwedukt w najwyższym miejscu ma 728 metrów długości, łuki pierwszej kondygnacji osiagają wysokość 29 metrów. Całośc zbudowana jest z granitowych bloków, połączonych bez zaprawy. Akwedukt znajuje się na liście światowego dziedzictwa UNESCO.
Poza akweduktem w Segowii zachwyca późnogotycka katedra i usadowiony na urwistej skale Alcazar (zamek obronny). Za sprawą licznych wieżyczek Alcazar wyglada jak zamek z bajki. W jego wnętrzu dziś podziwiać można muzuem broni i bogato zdobione pomieszczenia. Można też wspiąć się na jedną z wież, by podziwiać okoliczne widoki.
Przenocowaliśmy w malutkiej górskiej miejscowości pod Madrytem. 
Zaczęliśmy od Burgos z piękną bramą, skrywającą wejście na plac katedralny. Brama, a właściwie Łuk Triumfalny - Arco de Santa Maria, to jedna z 12 strzegących wejście do miasta średniowiecznych bram miejskich i zdecydowanie najbardziej atrakcyjna z nich. Na cześć cesarza Karola V została rozbudowana i ozdobiona figurami najbardziej wybitnych osobistości. Samo miasto, założone w 884 roku, odegrało znaczącą rolę polityczną i militarną w dziejach Hiszpanii, zarówno tych dawnych (było główną siedzibą kastylijskich suwerenów i królów Kastylii i Leonu), jak i bardziej współczesnych (podczas wojny domowej generał Franco założył w nim główną kwaterę). Sercem miasta jest katedra, trzecia co do wielkości (po Sewilli i Toledo) gotycka świątynia na planie krzyża w Hiszpanii. Jej budowa została rozpoczęta w 1221 roku, ale katedra świetność swą uzyskała dopiero 300 lat później, kiedy po trwających ponad 100 lat pracach architektonicznych, prowadzonych przez architektów z Nadrenii, Flandii i Burgunii, zyskała elementy gotyku płomienistego, stylu mudejar (charakteryzującego się bogactwem dekoracji ornamentalnych i stworzonego przez muzułmanów - mudejarów - pozostałych na ziemiach podbitych przez chrześcijan) i plateresco (wczesnorenesansowa architektura powstała w Hiszpanii, o charakterystycznych delikatnych cyzelowanych detalach ). W tym czasie powstały iglice, bogate kaplice oraz wewnętrzne i zewnętrzne schody, potrzebne ze względu na usytułowanie katedry na wzgórzu. Na szczególną uwagę zasługują wspaniałe renesansowe Złote Schody - Escalera Dorada, Zakrystia, portal Puerta del Sarmental przedstawiający Chrystusa w towarzystwie apostołów i Skrzyżowanie Naw, pod którego ażurową kopułą złożono prochy Cyda - narodowego bohatera Hiszpanii, który m.in. brał udział w rekonkwiście Toledo i zdobył Walencję dla chrześcijan.
Oszołomieni pięknem katedry ruszyliśmy dalej, do Penafiel - porównywanego do okrętu ze względu na sylwetkę, zamku. Zbudowano go ok. 1446 roku, jest długi i wąski ( 201 na 23 m) i stanowi świetny punkt widokowy na okolicę. Dziś znaczna jego część została przebudowana na dom wina, zatem zwiedzanie można połączyć z degustacją tychże, my z uwagi na samochód poprzestaliśmy na zwiedzaniu ;-)
Kolejny zamek na liście to gotycko-mudejarowy Castillo La Mota z X wieku. Pierwotnie był arabską twierdzą, przebudowany po 1440 roku przeszedł w ręce Królów Katolickich - często gościła tu Izabela I i jej córka, Joanna Szalona. W latach 1506-1508 zamek stał się więzieniem dla Cezara Borgii. Uwagę przyciąga, górująca nad resztą konstrukcji, kwadratowa, mierząca 38 m wysokości Torre del Homenaje. Cały zamek powstał na planie trapezu, składa się z pięciu pięter, a zbudowany został z charakterystycznej dla regionu czerwonej cegły. Jest uważany za jeden z najpiękniejszych zamków środkowej Hiszpanii, a jako, że jest ich w Hiszpanii ponad 2000, to jest to nie lada osiągnięcie.
Z Medina del Campo pojechaliśmy w stronę zamku Coca, który, podobnie jak jego poprzednik, również stał się siedzibą potężnego rodu Fonseca. Został wzniesiony w XV wieku, w stylu gotycki mudejar, z wyraźnie widocznymi arabskimi wpływami i z tego też powodu stał się budową unikatową na skalę europejską. Coca jest zamkiem obronnym, otoczonym fosą i trzema pierścieniami murów, z masywnym donżonem, licznymi wieżami i bartyzanami (nabudowanymi na koronę muru obronnego wieżyczkami, które pełniły funkcje strażnicze bądź strzeleckie). Dziś w jego murach siedzibę mają szkoła leśnicza oraz ekspozycja drewnianych rzeźb romańskich.
Castillo de Coca zakończyliśmy część zamkową naszego dnia i pojechaliśmy w stronę zabytku, o zobaczeniu którego marzyłam od paru lat, gdy tylko zobaczyłam jego zdjęcie w Google Earth. Mowa o akwedukcie w Segowii, który jest najlepiej zachowaną pozostałością kultury rzymskiej w Hiszpanii. Został wybudowany najprawdopodobniej w I wieku w starożytnej Segorbigi, a czynny był aż do XIX wieku. Akwedukt transportował wodę do miasta z oddalonego o 17 kilometrów źródła rzeki Frio. Woda wpierw zbierała się w dużym zbiorniku, następnie kamiennymi kanałami transportowano ją do miejsca, w którym była oczyszczana z piasku i dopiero potem kanałem o nachyleniu 1% dostarczano do miasta. Dwukondygnacyjny akwedukt w najwyższym miejscu ma 728 metrów długości, łuki pierwszej kondygnacji osiagają wysokość 29 metrów. Całośc zbudowana jest z granitowych bloków, połączonych bez zaprawy. Akwedukt znajuje się na liście światowego dziedzictwa UNESCO.
Poza akweduktem w Segowii zachwyca późnogotycka katedra i usadowiony na urwistej skale Alcazar (zamek obronny). Za sprawą licznych wieżyczek Alcazar wyglada jak zamek z bajki. W jego wnętrzu dziś podziwiać można muzuem broni i bogato zdobione pomieszczenia. Można też wspiąć się na jedną z wież, by podziwiać okoliczne widoki.
Przenocowaliśmy w malutkiej górskiej miejscowości pod Madrytem.
Zdjęcia (29)
Komentarze (0)
Możliwość dodawania komentarzy do tej podróży została wyłączona przez właściciela profilu
Zasoby: 
21.154 
21.742 
1.082.485 
3.423 
